کد مطلب:1380
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:20
مفاهيمي كه با دو كلمة اوّل و آخر ابراز ميشود، چيست؟
مفاهيمي كه با دو كلمة اوّل و آخِر ابراز ميشود، متعدّد است. از آنجمله:
1ـ اوّل زماني حقيقي ـ عبارتست از لحظة (نقطة) نخستين زمان كه ميتوان آنرا اوّل حقيقي زمان ناميد. اين اوّل (آغاز) ميتواند يكي از دو معني را داشته باشد:
معناي يكم ـ اوّلين رويداد از حركت كه در جهان هستي آغاز شده و منشأ زمان را بوجود آورده است.
معناي دوم ـ اوّلين امتدادي كه يك درك كننده از حركت عيني انتزاع نموده است. مطابق همين مفهوم، مفهوم متقابل اوّل كه آخِر و پايان است قابل تصوّر ميباشد، يعني آخرين نقطه از حادثه و حركت كه در جهان هستي روي خواهد داد و پس از آن منشأي براي انتزاع زمان وجود نخواهد داشت يا آخرين درك كنندة امتدادي كه از حركت در جهان هستي كشش زمان را دريافت خواهد نمود.
2ـ اوّل زماني براي يك حادثه ـ پس از آغاز حركت و انتزاع امتداد زمان در عامل درك كننده در جهان هستي، زمان چونان جويبار دائم الجريان در عبور و درگذر است لذا فرض زمان اوّل در وسط اين جريان متسمرّ، اوّل حقيقي نخواهد بود و چنانكه توضيح خواهيم داد، يا اوّل نسبي بايد منظور شود يا اوّل قرار دادي، مانند آخِر نسبي و آخِر قرار دادي. ولي بعضي از حوادثي كه در زمان تحقّق پيدا ميكند و در جويبار آن قرار ميگيرد، داراي اوّل حقيقي ميباشد مانند آغاز حقيقي تدريس، آغاز حقيقي پاشيدن بذر براي كشت، آغاز حقيقي نوشتن و غير ذلك.
3ـ اوّل زماني قراردادي و اعتباري ـ مانند اوّلين زمان تعلّق حقّ اختصاص به آب يك چشمة مشترك ميان عدّهاي از اشخاص. مثلاً آغاز حقّ اختصاص شخص معيّن روز شنبه از اوّل ساعت 7 صبح قرار داده شده است. در اين مثال بدانجهت كه آب چشمه دائماً در جريان است و آن شخص داراي قدرتي است كه ميتواند در هر موقعي از آب چشمة مفروض بهرهبرداري نمايد، اين قانون مقرّر فقط اول ساعت معيّن (7صبح) در روز معيّن (شنبه) را براي آن شخص آغاز برخورداري مجاز از حقّ اختصاصي تعيين نموده است. آخرين لحظة امكان برخورداري از آب چشمة مفروض براي آن شخص ذيحقّ، پايان و آخِر زمان حقّ اختصاصي است.
4ـ اوّل وجودي ـ مقصود از اوّل وجودي آن موجود يا موجودات است كه پيش از آغاز منشأ زمان كه حركت است، واقعيّت پيدا كردهاند مانند عقل اوّل بنا بر مسلك فلاسفة مشّاء. و انوار مقدّس خاتمالانبياء و ائمّة معصومين و پيامبران عظام عليهم السّلام، و يا عقل مقدّس كه مطابق احاديث اوّلين مخلوق خداوندي است. اين موجود يا موجودات پيش از گسترش بساط مادّه و حركت آن، بوجود آمده و در مجراي مشيّت خداوندي قرار گرفتهاند، لذا مافوق زمان ميباشند.